Gastblog – Vier uit acht – mijn verhaal over herhaalde miskramen

Vandaag een gastblog van Nina. Nina heeft al van kleins af aan een kinderwens, maar helaas gaat dit niet zo makkelijk en volgen er vele miskramen. Op sommige momenten hele verdrietige tijden, maar dit verdriet wil ze omzetten naar iets positiefs. Lees hieronder haar strijdbare en krachtige verhaal!

Missed abortion
Niet al te lang geleden was het nog één uit vijf. Eén kindje uit vijf zwangerschappen. Mijn zoon Boaz (nu 7) kreeg ik toen ik 27 jaar oud was. Voordat ik zwanger van hem werd, kreeg ik een miskraam. Of eigenlijk kwamen we er bij de termijnecho achter dat het vruchtje al weken geleden gestopt was met groeien (een ‘missed abortion’). Die kwam hard aan. Ik had er geen tel bij stil gestaan dat dit zou kunnen gebeuren. Ik voelde me zó zwanger, ik wilde zó graag moeder worden. Als je mij als vierjarig meisje vroeg wat ik later wilde worden was het antwoord steevast: moeder. En nu wás ik zwanger en na deze echo – waar ik zo naar had uitgekeken – waren plots alle blijdschap en dromen over de toekomst met dit kindje weggevaagd.

Curettage
Mijn lichaam wilde dit kleintje blijkbaar ook niet loslaten, dus koos ik ervoor om een curettage te laten doen, ik wilde maar één ding: zo snel mogelijk weer zwanger worden en deze hele ellende gauw vergeten. En ja hoor, na twee maanden was ik weer zwanger. Maar onbezorgd blij durfde ik niet meer te zijn, stel dat het nu weer mis zou gaan? Die angst bleef lang: een miskraam vergeet je blijkbaar niet zo snel.

Eerste zoon geboren
Gelukkig bleek dit vruchtje wel te blijven hangen en na 9 maanden was daar onze prachtige zoon Boaz. We waren mega happy alles ging voorspoedig. We wilden graag meer kindjes en toen we met onze zoon (toen anderhalf) vier maanden gingen reizen door Australië en Nieuw-Zeeland, leek ons dat een mooi moment om een tweede kindje te verwekken. Nope….er gebeurde helemaal niets. Teruggekomen in Nederland ben ik al snel naar de gynaecoloog gegaan: ik bleek PCOS te hebben. In het kort: het rijpen van mijn eitjes gaat niet helemaal zoals het hoort.

Miskraam op miskraam
Met wat medische hulp werd ik – gelukkig – al gauw zwanger. Ik kreeg een vroege echo naar aanleiding van de eerdere miskraam. Maar helaas…mijn veel te kleine embryo had geen hartslag. Ik kon het niet geloven, na zo lang wachten ging het weer mis? 2 miskramen snel achter elkaar… Maar, hup we gingen door….ik wilde geen tijd verspillen, ik wilde dat mijn zoon en volgende kindje niet veel van elkaar zouden schelen in leeftijd. Er volgden nog twee miskramen. Na een tijdje is het vertrouwen in je lichaam weg, je toekomstbeeld onzeker. Blijft het bij één kind of zullen we er ooit nog meer kunnen krijgen? Ik ben toch jong en gezond? Ben ik ondankbaar dat ik niet genoegen neem met één kind, terwijl er vrouwen zijn die nooit moeder zullen worden? Mijn leven stond op pauze, alles draaide om zwanger worden en blijven.

Bloedstolling
Als je meerdere miskramen krijgt doen ze onderzoek om te zien of er een medische reden is. Vaak komt daar niets uit. Bij mij kwam er uit dat ik een verhoogde bloedstolling in mijn bloed had. Volgens de artsen geen bewezen reden voor miskramen. Toch begon het bij mij na een tijdje te knagen. Hoe logisch klinkt dat? Klontjes in je bloed kunnen er toch voor zorgen dat een bevruchte eicel niet goed kan nestelen in de baarmoeder? Ik vond een arts die dezelfde mening had en vrouwen hielp door ze bloedverdunners voor te schrijven. Eindelijk had ik het ontbrekende puzzelstukje gevonden, dat was echt een eureka-moment!

Drie uit zeven
En ja: elke dag prikken vanaf de eisprong, leuk is anders, maar ik heb er wel mijn dochter Saar (nu vier) en zoon Duuk (2,5) aan te danken. Ik ben zo trots op mezelf dat ik nooit heb opgegeven en dat ik een oplossing gevonden heb voor mijn specifieke probleem. Hiermee heb ik ‘mijn gemiddelde’ bijgewerkt naar drie uit zeven. Ondertussen ben ik zoveel wijzer geworden over fertiliteit dat het nu zelfs vier uit acht wordt; ik ben zwanger van de vierde, zonder hormoonkuur, zonder bloedverdunners, zonder miskraam: een wonderkind!

Verdriet omzetten
Het was een zware tijd, ik heb diepe dalen gekend in deze periode. En toch is er iets moois uit voortgekomen, ik heb mijn levensdoel gevonden. Ik voelde heel sterk dat ik mijn negatieve ervaringen wilde omzetten in iets positiefs: andere vrouwen helpen. Wat had ik destijds graag gesproken met iemand die naar mij had geluisterd en had kunnen helpen. Iemand die niet te dichtbij staat omdat die zijn of haar eigen verdriet al te verwerken heeft.

Vrouwencoach
Ik ben een opleiding gaan doen: Levenscoaching, deze heb ik aangevuld met de opleidingen Miskraamverwerking, Ongewenste Kinderloosheid en Verliesbegeleiding. De combi met mijn eigen ervaringen en de opgedane kennis over leefstijl en fertiliteit maakt het mogelijk om als vrouwencoach aan de slag te gaan. Ik ben superblij dat ik eind 2017 samen met mijn vriendin Tanja van Assendelft (psycholoog) EVE Women’s Wellbeing ben gestart. Een centrum voor vrouwen waar we coaching en psychologische behandeling bieden voor allerlei zaken die spelen rondom (gewenst) moederschap.

Wil je daar meer over weten? Kijk dan op www.eve-denhaag.com, Facebook of Instagram.

Bedankt Nina voor je verhaal! We zijn heel blij dat je nu een groot (bijna nog groter) gezin hebt en we hopen dat je heel veel vrouwen kunt helpen!

---

We plaatsen regelmatig gastblogs. Mooie, inspirerende verhalen die soms andere mensen weer kunnen helpen. Of herkenbaar kunnen zijn.

Bijvoorbeeld de gastblog van Kimberly over het bedplassen van haar zoon. Of de gastblog van Tessa over het inhuren van een slaapcoach.

Of ben je nog op zoek naar een heerlijk makkelijk kidsproof recept?